اجرت‌المثل ایام زناشویی، تأسیسی حقوقی است که قانون اصلاح مقررات طلاق برای نخستین بار در حقوق ایران ابداع نمود و در جهت حفظ حقوق زوجه در هنگام طلاق و با شرایطی خاص، زوج را مکلف به تأدیه آن در حق زوجه کرد. در این پ‍‍ژوهش، مبانی فقهی اجرت‌المثل ایام زوجیت و جایگاه حقوقی آن در قوانین تبیین می‌شود، سپس شرایط تعلق اجرت‌المثل به زوجه و چگونگی تعیین میزان و زمان مطالبه اجرت‌المثل از سوی زوجه بررسی میگردد و میزان توفیق بند «ب» تبصره 6 ماده واحده اصلاح مقررات مربوط به طلاق در استیفای این حق مالی زوجه ارزیابی می‌شود. نویسنده در پایان، رویه قضایی محاکم را در برخورد با این تأسیس حقوقی مورد بازبینی قرار میدهد و نتیجه میگیرد که وجود موانع متعدد حقوقی و اجرایی، مانند تعارض اصل و ظاهر در تعیین عدم تبرع زوجه در انجام امور منزل، تعارض ماده 336 قانون مدنی با تبصره 6 ماده واحده اصلاح مقررات طلاق مصوب 1372 مجمع تشخیص مصلحت، تکثر عرضی قوانین، فقدان سازوکار واحد در تعیین میزان اجرت‌المثل، عدم انطباق اجرت‌المثل تعیین شده از سوی محاکم با ارزش کار زوجه در منزل زوج، اطاله دادرسی و... عملاً موجب شده که زنان در بسیاری موارد نتوانند به این حق مالی خود دست یابند.
کاظمی, زهره. (1391). بررسی فقهی ـ حقوقی اجرت‌المثل زوجه در ایام زوجیت و میزان کارآمدی قوانین در استیفای آن. فقه و حقوق خانواده, 17(57), 73-93. doi: 10.30497/flj.2012.39740
MLA
زهره کاظمی. "بررسی فقهی ـ حقوقی اجرت‌المثل زوجه در ایام زوجیت و میزان کارآمدی قوانین در استیفای آن". فقه و حقوق خانواده, 17, 57, 1391, 73-93. doi: 10.30497/flj.2012.39740
HARVARD
کاظمی, زهره. (1391). 'بررسی فقهی ـ حقوقی اجرت‌المثل زوجه در ایام زوجیت و میزان کارآمدی قوانین در استیفای آن', فقه و حقوق خانواده, 17(57), pp. 73-93. doi: 10.30497/flj.2012.39740
VANCOUVER
کاظمی, زهره. بررسی فقهی ـ حقوقی اجرت‌المثل زوجه در ایام زوجیت و میزان کارآمدی قوانین در استیفای آن. فقه و حقوق خانواده, 1391; 17(57): 73-93. doi: 10.30497/flj.2012.39740
)
